Moja dzisiejsza przygoda

Jadę ja sobie samochodem. Drogą idą dwa małe koteczki. Zatrzymuję się, bo w stronę koteczków mknie wielki owczarek, a koteczki zwiewają wprost pod mój samochód. Owczarek ich nie dopadł, koteczki jednak nie bardzo chciały się spod samochodu wynieść. Odczekałam, sprawdziłam, czy ich tam nie ma, odjechałam. Na szczęście powoli, na drugie szczęście blisko (do domu miałam najwyżej kilometr). Zaparkowałam i usłyszałam miauczenie. Szukam, sprawdzam. Otwieram maskę, a tam kotek. Dobrze, że droga krótka. Nie wiem, czy w całości by dotarł, gdybym jechała dłużej, z normalną prędkością. A pod maską temperatura zabójcza przecież, szczególnie w upał. Nakarmiłam kociaka i wróciłam tam, gdzie go znalazłam, bo dwa były przecież. Drugi ukrył się w krzakach przy drodze, tak żałośnie miauczał. I tak pięknie się przywitały. A potem wlazły do mojego samochodu. A teraz śpią na kanapie, wtulone w siebie, taka jedna kulka leży. Nie wiem, czy mają dom, wstępnie popytałam, nikt ich nie zna. Ale są chudziutkie, brudne (już nie, już po kąpieli :)). Ech... Ja wcale nie chciałam więcej zwierząt :( 

Dokładnie rok temu, w czerwcu, też przybłąkał się do nas kotek. Dziś jest już dorosły, ma ponad rok.  Mam nadzieję, że to nie będzie tak, że zawsze w czerwcu koty będę przygarniać ;)

Mój "stary" kot obserwuje na razie maluchy z daleka. Nie jest zachwycony niestety.